Istnieje 9 produktów.
Śliwowica Podbeskidzka to tradycyjna 72% wódka owocowa, produkowana ze śliwek węgierek. Charakteryzuje się pięknym aromatem owocowym.
Wytrawna wódka owocowa typowa dla górskich obszarów południowej Polski. Przygotowana na bazie destylatu ze specjalnie dobranych śliwek węgierek, dodatkowo zaprawiona delikatną nutą naturalnego miodu lipowego. Wyraźny smak i aromat śliwek węgierek z miodową nutą. Długi okres leżakowania i ręczny rozlew. Produkt naturalny - możliwy osad.
To likier o bursztynowej barwie na bazie Śliwowicy Podbeskidzkiej, wyciągu z czarnej herbaty Asantinel Earl Grey, miodu wielokwiatowego oraz przypraw korzennych, który idealnie rozgrzewa i smakuje z herbatą lub po rozcieńczeniu jako napój herbaciany na ciepło albo na zimno z kostkami lodu. Stanowiący bazę produktu destylat śliwowicy, a także charakterystyczny aromat bergamotki zawarty w herbacie Earl Grey, dopełnione są bogatą kompozycją rumu oraz starannie dobraną kompozycją ziół i przypraw.
Wygląd: klarowny płyn o bursztynowym kolorze. Zapach: okowita śliwkowa i rum z przyprawami korzennymi. Smak: destylat śliwkowy z przyprawami korzennymi, z wyczuwalną nutą rumu i miodu. After taste: długi, przyjemny, wytrawny.
Polowaca Śliwowica Góralska wytwarzana jest z najwyższej jakości destylatu śliwkowego i krystalicznie czystej wody. Głębię smaku i aromatu zawdzięcza dojrzewaniu w beczkach z polskiego dębu. Produkt podawać schłodzony. Zastosowany na etykiecie ornament parzenicy oraz trombity podkreśla góralski charakter trunku. Rozeta, postać z trombitą oraz nazwa Polowaca są prawnie zastrzeżonymi znakami towarowymi.
Alkohole z linii Barrel Reserva dojrzewają w drewnianych beczkach, nadając im wyjątkowy smak i kolor. Delikatny charakter śliwki naprawdę dotknie charakterystycznego słodkiego odcienia dębu waniliowego. Harmonijny owocowy smak płynnie łączy się z aromatami beczki. Uzyskany złoty kolor destylatu czyni ten produkt jeszcze bardziej atrakcyjnym.
Lelowska śliwowica wytwarzana ze śliwek rosnących w niezliczonych sadach w dawnym powiecie lelowskim, sprzyjała dobrej atmosferze i rozwojowi miasta. Pijącym lelowską śliwowicę życzymy dzisiaj pięknej wyprawy w dawne czasy. Koszerna Śliwowica Lelowska 72% vol. produkowana jest według starannej, wymagającej czasu i zaangażowania tradycyjnej technologii. Produkt stworzony z najwyższej jakości destylatu śliwkowego uzyskanego ze śliwek z Lelowa i krystalicznie czystej źródlanej wody. Głębię smaku i aromatu zawdzięcza dojrzewaniu w beczkach z dębu polskiego. Smak i zapach: wytrawny, charakterystyczny dla destylatu ze śliwek.
Śliwowica to jedna z najpopularniejszych wódek gatunkowych w Polsce. Najlepszej jakości destylaty uzyskuje się z zacieru wyprodukowanego ze śliwek węgierek, który fermentuje wcześniej w beczkach. Ma on lekko żółtawą barwę i intensywny śliwkowy aromat.
Passover Slivovitz jest unikalnym wyrobem spirytusowym, w skład którego wchodzi jedynie naturalny spirytus owocowy, uzyskany z wybornej jakości śliwek węgierek. Przez zastosowanie wieloletniego procesu leżakowania w dębowych beczkach, śliwowica ta uzyskuje właściwości charakterystyczne jedynie dla najszlachetniejszych trunków: jasno bursztynową barwę, swoisty, naturalny smak oraz intensywny śliwkowy aromat.
Historia Kosher Certificate Śliwowicy Lelowskiej sięga pradawnych czasów, kiedy Lelów był ważnym miastem w Małopolsce i stolicą powiatu obejmującego swoim zasięgiem tereny od Pilicy aż po Wieluń. Wtedy to, jak wieść niesie, na słynnych lelowskich targach każda transakcja musiała być przypieczętowana kieliszkiem Śliwowicy. Koszerna Śliwowica Lelowska uznana została przez społeczność żydowską za spełniającą rygorystyczne normy koszerności nakazane przez żydowskie prawo religijne. Obowiązkowe wizyty rabina i otrzymany certyfikat koszerności są gwarancją stosowania do jej produkcji najwyższej jakości naturalnych składników i potwierdzeniem tradycyjnej technologii. Logo koszerności umieszczane jest na butelkach produktu. Smak i zapach: wytrawny, charakterystyczny dla destylatu ze śliwek.
Śliwowica to alkohol znany i pity głównie w górach. Trunek ten wytwarzany jest ze śliwek, a dokładnie rzecz biorąc ze starannie dobranych egzemplarzy śliwek węgierek. Śliwowica charakteryzuje się wysoką zawartością alkoholu - 75% i zazwyczaj sprzedawana jest w butelkach o pojemności 100 ml i 500 ml. Z powodu wspomnianej przed chwilą wysokiej zawartości alkoholu trunek ten nie ma daty ważności określonej na etykiecie.
Śliwowicę wytwarza się głównie w Europie Wschodniej i Centralnej. Najwięksi producenci znajdują się na Bałkanach i zaliczają się do nich takie kraje jak: Bułgaria, Chorwacja czy Bośnia. Ciekawostką jest fakt, że śliwowica bywa w tych regionach klasyfikowana też jako rakija, czyli tzw. brandy owocowa. Poza Bałkanami śliwowica wytwarzana jest także w: Słowacji, Słowenii, Polsce, Austrii oraz Szwajcarii.
To Ci się może spodobać: Brandy, winiaki i wypalanki z całego świata
W Polsce historia śliwowicy sięga XII wieku, kiedy to zaczęto uprawiać śliwki w rejonie łąckim. Suszone owoce docierały do Wisły i dalej do Gdańska, a stamtąd były transportowane drogą wodną do innych krajów Europy. W XVII i XVIII wieku istniały już w Polsce (głównie we wspomniany regonie) duże sady śliw i jabłoni. Jak informują dostępne źródła historyczne, część chałupników miała obowiązek zbierania owoców i dostarczania ich do dworu w formie pańszczyzny. Część z uzyskanych w ten sposób owoców zapewne wykorzystywano do produkcji śliwowicy. W 1830 roku w Łącku powstała nowa szkółka drzew owocowych, a nowe wyhodowane tam odmiany śliw, jabłoni i gruszek sprzedawane były nawet do innych krajów.
Mało kto wie o tym, ale śliwowica jest popularnym trunkiem również wśród Żydów i spożywanym przez nich m.in. podczas święta paschy W XIX w. śliwowica stała się na tyle popularna, że w gorzelniach należących do Polaków jak i do Żydów, produkowane były dwie wersje - niekoszerne i koszerne (dedykowane społecznościom żydowskim). Śliwowica powstawała pod czujnym okiem rabina gminy żydowskiej, co wiąże się z wyznawaną przez nich zasadą czystości naczyń i pomieszczeń produkcji. Od słowa „pascha” (lub „pesach”) śliwowica paschalna (koszerna) nosiła także nazwę „pejsachówka”.
Śliwowica wytwarzana jest z miazgi z pozbawionych pestek owoców, stosując często kilkunastoprocentowy dodatek owoców z pestkami. W pierwszym etapie produkcji śliwki poddawane są kilkunastodniowemu procesowi fermentacji spontanicznej, po której następuje dwukrotna destylacja w miedzianej aparaturze, w wyniku której powstaje spirytus o mocy powyżej 70%. W dalszym etapie podlega on kilkuletniemu leżakowaniu w dębowych beczkach.
To Ci się może spodobać: Nalewki ziołowe i owocowe
Śliwowicy nie pije się duszkiem. Należy ją degustować, tzn. pić małymi łykami, z kieliszków degustacyjnych. Z racji wysokiej zawartość alkoholu, można ją spożywać np. w wersji łagodniejszej. Z tego powodu często stosowana jest jako dodatek do herbaty.
Śliwowicę powinno się, zgodnie z przyjętą etykietą, serwować do cięższych dań, głównie mięsnych. Z powodzeniem wykorzystywana jest także do tworzenia marynat, zwłaszcza do mięsa czerwonego takiego jak jagnięcina, co sprawia, że mięso to bardziej kruszeje.
To Ci się może spodobać: Najlepsza wódka
Najstarsza i jedną z najpopularniejszych odmian tego trunku jest śliwowica łącka, która z racji swojej specyfiki produkowana jest i sprzedawana poza oficjalnym rynkiem. Wytwarzana jest ona w sposób tradycyjny ze śliwek, głównie z odmian śliwy Węgierka Zwykła. Napój ten jest produkowany w gminie Łącko, znajdującej się na pograniczu Beskidu Sądeckiego, Wyspowego i Gorców. Obecnie w okolicach Łącka obowiązuje niepisana umowa społeczna, na mocy której produkcja śliwowicy w praktyce nie jest ścigana.
